“Samen staan we sterk”

Door Anne-Mieke Penders, lid Doelgroeppanel Netwerk 100

Vandaag bel ik met Ronny Raghoe, een van mijn collega’s van het Doelgroeppanel. Ook met Ronny gaat het goed: “We hebben in de familie gelukkig niemand met corona. Ik houd me goed aan de regels, want zo zit ik in elkaar.”

Eenzaamheid onder ouderen

“Hier in de buurt wonen verschillende ouderen van in de tachtig en zelfs iemand van 94 jaar”, vervolgt Ronny. “Zij zijn heel angstig en blijven binnen. Dus voor hen doen we de boodschappen. Het liefst op vrijdag, want dat hebben ze graag. We halen ook regelmatig kant-en-klaarmaaltijden in een winkel hier in de buurt, zodat ze niet hoeven te koken. Je voelt de eenzaamheid bij deze mensen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet bij hun partner in het verpleeghuis op bezoek. Daardoor zitten sommigen thuis hun tijd uit. Soms lezen ze wel drie kranten per dag om maar iets te doen te hebben. En als ze al iets voor hun partner kunnen doen, zoals de was, dan is vervoer lastig doordat de taxi niet rijdt.”

Mensen-mens

Volgens mij is Ronny een mensen-mens en mist hij de sociale contacten behoorlijk. Ronny: “Dat klopt. Ik ben dertig jaar actief geweest in de politiek. Dan ben je iedere dag op pad en ga je naar de mensen toe. Nu ik gepensioneerd ben, doe ik dat eigenlijk nog steeds. Normaal gesproken ga ik twee keer per maand naar Milan, dat is een bijeenkomst voor Surinaamse ouderen. Zij zijn vaak alleen thuis, de kinderen wonen bijvoorbeeld ver weg. Daardoor vinden ze het fijn om bij elkaar te komen. We bespreken iedere bijeenkomst een ander thema, zoals dementie. Ik ben daar adviseur, maar dat ligt nu allemaal stil. We kunnen nog geen concrete plannen maken voor volgende bijeenkomsten. De deelnemers hebben daar moeite mee.

Stil op straat

Ik mis ook de fysieke vergaderingen van het Doelgroeppanel. We vergaderen nu wel digitaal, maar daar ben ik nog niet zo goed in. En het is toch anders wanneer je de mensen in het echt ziet en spreekt. In de omgeving van waar ik woon is het normaal gesproken erg druk met studenten en medewerkers die richting het Radboudumc gaan. Nu is het uitgestorven. Dan merk je wel dat er iets aan de hand is.”

Hulp bij belastingaangifte

Met het vullen van zijn dagen heeft Ronny tot nu toe geen moeite gehad. Hij heeft regelmatig fiscaal werk gedaan voor mensen die daar zelf moeite mee hebben. “Mijn zoons waren wel bezorgd: “Pa, daar ga je toch niet naar toe?”. Maar de mensen stuurden hun gegevens digitaal toe en daarmee kon ik de belastingaangifte invullen. Ik deed het dus vanuit huis. Daar ben ik de afgelopen tijd veel mee bezig geweest.

Samen komen we er wel uit

Ronny maakt zich af en toe zorgen om jongeren: “Ik hoop dat zij zich goed aan de regels blijven houden. Soms vraag ik me af hoe lang ze dat nog volhouden.” Maar Ronny is een positief mens: “Samen staan we sterk. Ik ben erg onder de indruk van wat we kunnen. Kijk naar de TU Delft: zij hebben zelfs beademingsapparatuur ontworpen! Dat is toch fantastisch. Het komt goed, voor ons en voor de volgende generaties. Maar het zal wel tijd kosten. Ik zou willen zeggen: laten we elkaar vasthouden, maar dat kan natuurlijk niet in deze situatie. Laat ik het dan zo zeggen: samen komen we er wel uit.”