Door Anne-Mieke Penders, lid Doelgroeppanel Netwerk 100

In het voorjaar van 2020, aan het begin van de coronacrisis, sprak ik met Nancy Dieks over haar ervaringen met de beperkingen die corona ons heeft opgelegd. Nancy is een van mijn collega’s in het Doelgroeppanel van Netwerk 100. Ze vertelde toen dat het naar omstandigheden goed ging, al vond ze het wel wennen. Nu spreek ik haar weer om te horen hoe het met haar gaat.

Dagelijkse routines vasthouden

In de eerste periode heeft Nancy gemerkt hoe belangrijk het is om, ondanks corona, je dagelijkse routines in stand te houden. “Opstaan, aankleden, ontbijten, lunchen: die regelmaat moet je er wel in houden. Ik blijf nu wel wat langer in bed liggen, dan blijf ik lekker lezen tot het buiten licht is.” Inmiddels is Nancy aan de maatregelen gewend, maar ze vindt het wel moeilijker dan vorig jaar. “Het jaargetijde speelt ook een rol, ik heb altijd moeite met de donkere dagen. In de zomer is het langer licht, dan ga je er ook meer op uit. Ik heb in het voorjaar en de zomer van 2020 veel gefietst, toen heb ik mooie plekjes in de omgeving ontdekt die ik nog niet kende. Met het koude winterweer doe ik dat niet. Door corona ga ik nu niet zo snel spontaan op stap. Voorheen ging ik, als ik naar de stad moest, altijd even ergens een cappuccino drinken. Dat kan nu dus niet, dat vind ik jammer.”

Plezierig druk

Ondanks corona heeft Nancy het toch regelmatig druk. “Dat vind ik plezierig. Vanochtend had ik overleg over de Klankbordgroep, nu heb ik dit interview en vanmiddag heb ik een bijeenkomst van de ethische commissie van ZZG zorggroep. Morgen heb ik nog een overleg en vrijdag een Zoom-vergadering van het Doelgroeppanel. Deze week is dus vrij druk, andere weken zijn weer rustiger. Dan lees ik veel, dat heb ik altijd graag gedaan. Je bent dan even helemaal in de wereld van dat boek, dat is plezierig.”

Alles via Zoom

“Het is prachtig dat we tegenwoordig kunnen beeldbellen en vergaderen via Zoom. Ik heb een nieuwe telefoon en kan nu zelf ook beeldbellen. Dat was ook prettig toen een bekende vorige week in het ziekenhuis lag. Daar mocht maar één persoon op bezoek komen, maar via WhatsApp en beeldbellen konden we toch contact houden. Je kunt aan een appje soms aflezen hoe het met iemand gaat, en als het nodig is kun je dan bellen om even wat steun te bieden. Maar ik mis het fysieke contact wel, met mijn familie, vrienden en vriendinnen, maar ook met het Doelgroeppanel. We hebben met het Doelgroeppanel zelfs via Zoom Sinterklaas gevierd.”

Je moet er bewust aan denken

Ook al is Nancy aan de situatie gewend, ze vergeet, net als veel mensen, toch vaak om afstand te houden. “En dan die mondkapjes, je bril beslaat zodat je niets meer ziet en je krijgt er een loopneus van. Ik heb in de zakken van iedere jas twee mondkapjes gestopt, maar gisteren pakte ik snel een jas van de kapstok om even naar de bakker te gaan, en daar zat er geen in. Gelukkig waren er geen andere klanten in de winkel en mocht ik toch broodjes kopen.” Als ik Nancy vraag of ze nog tips heeft, adviseert ze vooral iedere dag naar buiten te gaan. “Want ook dat zou je in deze tijd van het jaar vergeten. Vanzelf kom ik nu niet buiten door corona, de kinderen doen de boodschappen en de sociale contacten gaan allemaal via beeldbellen of Zoom. Als je er niet bewust aan denkt, kom je niet buiten. En verder adviseer ik iedereen om vooral contact te houden met zijn familie en vrienden, via videobellen of de andere mogelijkheden die er in deze tijd gelukkig wel zijn.”