Janko van der Werf werkt als zzp-er voor de coöperatie TVN Zorgt. Hij is coördinerend begeleider voor de dagbesteding ‘Pluk de Vruchten’. Janko werkt met en voor ouderen die in deze coronacrisis tot de risicogroep behoren. Hoe ga je daar als hulpverlener mee om? Voor welke uitdagingen sta je? En wat betekent het coronavirus voor de hulp aan deze (kwetsbare) ouderen?

Zo min mogelijk strubbelingen

“Ik regel de boel hier in de tuin van dagbesteding Pluk de Vruchten: ik zorg ervoor dat het loopt met de deelnemers, collega’s, vrijwilligers, stagiaires en de financiën. Daarnaast draai ik ook dagen mee in de tuin en de huiskamer. Er komen hier normaal gesproken altijd zo’n 8 deelnemers, gezamenlijk brengen zij de dag door. We hebben natuurlijk een tuin waar de mensen in kunnen werken. Het doel is echter dat zij op een mooie manier hun dag beleven en daar zo min mogelijk strubbelingen in tegenkomen. Mensen met dementie ervaren vaak dat dingen misgaan of dat ze het niet goed meer weten. Wij willen hier vooral positieve ervaringen en belevingen meegeven. Er wordt wat gewerkt in de tuin, we halen daar ons eten uit en gaan dat ook samen koken en opeten. Iedereen draagt op zijn eigen manier bij.

Open voor één cliënt

Meestal zijn we hier inclusief vrijwilligers en stagiaires met maximaal 13 mensen. Ja, en dat is nu heel anders. De meeste deelnemers blijven nu thuis en redden het daar met mantelzorg en/of professionele hulp. We houden dan regelmatig contact om te horen hoe het gaat.
Eén mevrouw komt hier echter nog steeds vier keer per week, omdat zij het thuis niet redt door een beperkt netwerk. Ook de fase van haar dementie maakt het lastig. We blijven dus open voor haar en dat is voor iedereen een bijzondere ervaring.

De juiste ondersteuning

We hebben natuurlijk liever de hele tafel vol zitten, maar het is ook waardevol om alleen met deze mevrouw op te trekken. Mijn collega’s Francien en Margreet en ikzelf merken samen dat we mevrouw nu nog beter leren kennen. Ze is altijd vrolijk en ze kijkt op een positieve manier vooruit, dat wisten we al van haar. Maar nu merken we toch dat een aantal dingen niet goed gaat thuis, door de dementie. Samen met de zorgtrajectbegeleider kijken we dan hoe mevrouw daar goed in ondersteund kan worden.

Waar is iedereen eigenlijk?

Mevrouw zelf ervaart het nu ook anders en vraagt de laatste dagen steeds vaker: “Zeg, waar zijn de anderen, waar is iedereen eigenlijk?”. Dan leggen we nog een keer uit over het coronavirus en dat de meeste mensen daarom thuis blijven. En we geven aan dat het heel fijn is dat zij er wel is om te helpen in de tuin. Mevrouw is elke keer weer dankbaar dat zij hier kan zijn en dus niet de hele dag alleen thuis zit. Dat zegt ze ook vaak.

Onze verantwoordelijkheid

We leveren momenteel nog meer maatwerk. Zo halen we bijvoorbeeld een andere deelnemer thuis op om met hem te gaan fietsen of wandelen in de Ooijpolder. De echtgenote van deze meneer werkt in de zorg en is dus vaak weg. Daardoor zou hij anders ook veel alleen thuis zijn. Weer een andere meneer komt een paar uur in de tuin helpen, we begeleiden hem dan ook één op één. Dat moet nu ook: we kunnen de deelnemers niet zelf de verantwoordelijkheid geven om 1,5 meter afstand te houden. Daar moeten wij voor zorgen. En dat lukt ook op deze manier. We kunnen dit maatwerk leveren voor de mensen voor wie het noodzakelijk is. Hopelijk kunnen we binnenkort op een verantwoorde manier ook weer wat gaan opbouwen voor andere deelnemers.”